Misja szkoły

Celem szkoły jest rozwijanie samodzielnych, empatycznych, otwartych, odważnych, wykształconych, refleksyjnych, odpowiedzialnych i aktywnych ludzi, którzy uczą się przez całe życie.

Nasz uczeń będzie uczestniczył w tworzeniu współczesnego świata poprzez podejmowanie wyzwań, działanie dla dobra społeczności i naszej planety oraz świadome wykorzystanie wiedzy i umiejętności.

Aby osiągnąć ten cel szkoła tworzy przyjazną atmosferę wzajemnego szacunku, entuzjazmu dla nauki i współpracy poprzez budowanie społeczności uczniów, nauczycieli i rodziców, którzy współdziałają w procesie kształcenia.

Historia szkoły

Podziękowania

Poniższe opracowanie nie byłoby możliwe bez wspaniałej prezentacji historii szkoły, przygotowanej na okazję 70-lecia Naszego Liceum. Prezentację można było podziwiać w murach Piątki w ramach jubileuszu.

Prezentację przygotowali: 

Magdalena Cieśla
Dorota Ciężkowska-Gajda
Renata Durska 
Joanna Gajlewicz 
Anna Knauber
Marzena Koziara 
Katarzyna Lisiecka 
Marzena Łuczak
Beata Mazurek-Przybylska
Henryk Ożóg
Dorota Pająk-Puda 
Ryszard Pawlak 
Elżbieta Srokowska-Pawelska 
Anna Wojczyńska
Danuta Zakrzewska
Tamara Źrały

Autorkom i autorom prezentacji składamy wielkie podziękowania!

1948-1958

POWSTANIE SZKOŁY

1 września 1948 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego Wrocławskiego powołało do życia nową szkołę pod nazwą V Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Podstawowego i Licealnego we Wrocławiu przy ulicy Kruczej 49.
Jej organizację powierzono dyrektorowi Henrykowi Rewickiemu. Prowadził on zajęcia z logiki, propedeutyki i filozofii oraz nauki o społeczeństwie. Wiele wysiłku poświęcił organizacji pracy dydaktycznej i wychowawczej oraz rozbudowie bazy materialnej. Kierował szkołą w bardzo trudnym dla pedagogów okresie. Z umiarem i spokojem łagodził wiele sytuacji grożących autonomii szkoły ze względu na panujący ustrój polityczny. W pamięci nauczycieli uczniów pozostał jako doskonały organizator, człowiek wyrozumiały i serdeczny.

W roku szkolnym 1948/1949 naukę w „Piątce” rozpoczęło 721 uczniów z całej Polski, podzielonych na 14 oddziałów, w tym 6 podstawowych i 7 licealnych. Klasę X sprofilowano w dwóch kierunkach: humanistycznym oraz przyrodniczo-matematycznym. Pierwsze zebranie Rady Pedagogicznej odbyło się dnia 28 września 1948 roku.

PIERWSZE LATA SZKOŁY

Od pierwszych dni życia szkoły zaczęły działać organizacje młodzieżowe, takie jak Związek Młodzieży Polskiej oraz męska i żeńska drużyna harcerska. Utworzono Samorząd Uczniowski, który organizował pomoc dla uczniów z trudnościami w nauce, tzw. lekką kawalerię.

W 1950 roku przeprowadzono pierwszy egzamin dojrzałości, który zdało 29 absolwentów. Lata 50. były czasem udoskonalania metod nauczania. Wprowadzono egzaminy promocyjne z różnych przedmiotów, których zdanie warunkowało promocję  do następnej klasy. Pedagodzy „Piątki” prowadzili lekcje pokazowe dla nauczycieli ze szkół Wrocławia i województwa.
W 1958 roku powstał Ośrodek Metodyczny Języków Zachodnioeuropejskich, kierowany do 1962 roku przez prof. Halinę Kościńską.
W roku szkolnym 1950/1951 zaczęły powstawać pierwsze koła przedmiotowe rozwijające zainteresowania młodzieży

1958-1968

DYREKTORZY

Henryk Rewicki i Barbara Josiak

Dyrektor Henryk Rewicki pełnił obowiązki do 31 sierpnia 1965 roku. Po jego odejściu przez rok funkcję dyrektora pełniła nauczycielka języka polskiego, prof. Danuta Stołecka.
11 lipca 1966 roku obowiązki dyrektora „Piątki” przejęła prof. Barbara Josiak. Doskonale łączyła funkcję dyrektora i polonisty. Jako nauczycielka języka polskiego potrafiła kształtować humanistyczne zainteresowania młodzieży.
W sposób kompetentny organizowała pracę szkoły, tworząc optymalne warunki rozwoju osobowości uczniów. Kadencje dyr. Barbary Josiak (28 lat) i dyr. Henryka Rewickiego (17 lat) to dwie najdłuższe w dotychczasowych dziejach szkoły.

SYMBOLE „PIĄTKI”

8 września 1964 roku odbyła się uroczystość nadania szkole imienia generała Jakuba Jasińskiego. „Piątka” otrzymała również własny sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski. Młodzież po raz pierwszy złożyła ślubowanie według tekstu opracowanego przez uczennicę Danutę Sowińską:

My, młodzież polska, uczniowie V liceum
Ogólnokształcącego imienia generała Jakuba
Jasińskiego, ślubujemy naszej ukochanej ojczyźnie — Polsce Ludowej, że pokładanego w nas zaufania nie zawiedziemy. Przyrzekamy
— spełniać obowiązek uczniowski, pogłębiać swoją wiedzę przez pilną i systematyczną naukę;
— swoim zachowaniem dbać o dobre imię szkoły i honor uczniowski;
— szanować swoich pedagogów za trud nauczania;
— całym sercem służyć ojczyźnie;
— wypełniać wszystkie obowiązki obywatelskie i zachowywać właściwą postawę społeczną;

— dbać o powierzone nam mienie społeczne;
— wzbogacać dobrą tradycję szkoły.
Przyrzekamy wiedzę zdobytą w szkole i wszystkie zdolności wykorzystać jak najpełniej dla dobra społeczeństwa i dalszego rozkwitu naszej Ojczyzny — Polski Ludowej.

PATRON

Jakub Jasiński — polski jakobin, żołnierz i poeta. Zasłynął jako człowiek o poglądach radykalnych, dzielnie walczący w obronie Konstytucji 3 Maja. Jego cechy charakteru, takie jak postawa zaangażowania w sprawy kraju i odpowiedzialność za własne czyny, miały być wzorem postępowania dla wychowanków naszej szkoły.

W roku szkolnym 1964/1965 patronat nad „Piątką” objęła Oficerska Szkoła Wojsk Inżynieryjnych, również nosząca imię gen. Jakuba Jasińskiego.

Z KRUCZEJ NA GROCHOWĄ

Rok szkolny 1966/1967 otworzył nowy, aż 51-letni rozdział w historii V Liceum Ogólnokształcącego.

W 1966 roku szkoła otrzymała nowy budynek przy ulicy Grochowej 13, otwarty uroczyście 22 września.

 

POD OKIEM WŁADZY, WBREW WŁADZY

Rozwój „Piątki” w trzeciej dekadzie jej istnienia upływał pod znakiem nieustannych poszukiwań niezależności w realiach komunistycznych. Drogą do niej było skupienie się na nauczaniu i rozwijaniu inicjatyw uczniowskich.

Zmiana klimatu politycznego po roku 1956 umożliwiła nauczycielom większą samodzielność w doborze treści i metod kształcenia. Władze oświatowe wysoko oceniały  wysiłki grona pedagogicznego V Liceum Ogólnokształcącego, przyznając nauczycielom liczne odznaczenia resortowe. Uczniowie brali udział w rozmaitych olimpiadach naukowych i konkursach przedmiotowych, np. w konkursie „Młodzież poznaje teatr” czy w Olimpiadzie Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym. Największe sukcesy prymusi „Piątki” odnosili w Olimpiadzie „Disce Puer”. W latach 1960—1966 pięcioro uczniów otrzymało nagrodę, którą była wycieczka zagraniczna do NRD, Węgier lub Bułgarii. Młodzież zainicjowała powstanie pisma szkolnego „Głos Ucznia”, na łamach którego poruszano istotne sprawy z życia szkoły. Uczniowie chętnie brali udział w licznych imprezach turystycznych, zlotach i obozach wędrownych. Organizatorką wielu z nich była prof. Wanda Kamola — nauczycielka języka polskiego i entuzjastka turystyki.

Praca wychowawcza szkoły wiązała się ściśle z działalnością organizacji młodzieżowych: Związku Młodzieży Socjalistycznej i Związku Harcerstwa Polskiego, które — mimo, a nawet wbrew ideologicznej kontroli państwa — stawały się dla licealistów miejscem odkrywania talentów
i zawierania przyjaźni.

1968-1978

ŻYCIE SZKOLNE PRZY GROCHOWEJ

Przenosiny do budynku przy ul. Grochowej otworzyły przed społecznością „Piątki” nowe możliwości organizacyjne. Troska o wyposażenie gabinetów w pomoce naukowe oraz o poszerzanie  księgozbioru biblioteki (w latach 1970—1972 aż o pięć tysięcy woluminów!), która oferowała uczniom 64 tytuły czasopism (w tym także prasę w języku angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim), znalazła swoje odzwierciedlenie w wynikach szkoły.
Placówka pod wodzą dyrektor Barbary Josiak zaczęła być atrakcyjna dla ambitnej młodzieży i konkurencyjna na mapie Wrocławia. Uczniowie odnosili sukcesy w olimpiadach przedmiotowych na szczeblu krajowym (Olimpiada Biologiczna, Olimpiada Geograficzna, Olimpiada Języka Francuskiego, Olimpiada Literatury i Języka Polskiego, Olimpiada Języka Niemieckiego, Olimpiada Języka Rosyjskiego).

Profesjonalna kadra dbała o wszechstronny rozwój podopiecznych. W szkole działał kabaret, koło małych form teatralnych, szkolny zespół muzyczny. Uczniowie zdobywali nagrody w konkursie na najlepszą pracę maturalną z języka polskiego, uczestniczyli w festiwalach teatralnych.

NA SZCZYTACH RANKINGÓW

W 1973 roku „Piątka” zajęła pierwsze miejsce we Wrocławiu w kategorii przyjęć uczniów na wyższe uczelnie. Rok później była już pierwsza w całym województwie. Sukcesy te były konsekwencją wytrwałej pracy dyrekcji, nauczycieli
i uczniów.

SZKOŁA STOWARZYSZONA UNESCO

Od 1970 roku nasze liceum, jako jedyne wówczas na Dolnym Śląsku, znalazło się w gronie szkół stowarzyszonych UNESCO.
Działalność rozpoczął Klub UNESCO pod opieką prof. Lucjany Kozdajewskiej. „Piątka” wybiła się na pozycję szkoły prawdziwie międzynarodowej — młodzież odbywała spotkania z ludźmi kultury, organizowała obozy językowe, gościła zagranicznych kolegów. Poznawała kulturę i historię innych krajów, doskonaliła kompetencje językowe i społeczne.

Znaczącymi osiągnięciami mogli pochwalić się sportowcy „Piątki”, szczególnie koszykarki: wicemistrzynie województwa w latach 1972—1973 i zdobywczynie III miejsca w półfinałach Mistrzostw Polski.

BUDOWANIE TRADYCJI

Dekada 1968—1978 obfitowała w wyjątkowe uroczystości. Otworzył ją I Zjazd Absolwentów z okazji 20-lecia szkoły, na którym cieniem kładła się inwazja wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację.
Pięć lat później, w czasie obchodów 25-lecia, po raz pierwszy został odśpiewany hymn szkołyW 1978 roku odsłonięto pomnik patrona, generała Jakuba Jasińskiego.

HYMN SZKOŁY

Jak mówią pięknie na młodość:
Radość, siła, nauka,
Złączone potęgą prawdy,
Której każdy z nich szuka.
Życie poświęcić prawdzie,
Za prawdę poeta umierał,
Prawdzie poświęcić życie,
Za życie konał Generał.

1978-1988

POMNIK GENERAŁA 
JAKUBA JASIŃSKIEGO

12 października 1978 roku, w 30. rocznicę powstania szkoły, miało miejsce uroczyste odsłonięcie pomnika jej patrona, generała Jakuba Jasińskiego. Pomnik został ufundowany przez Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. W tym samym dniu sztandar szkoły został udekorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej, przyznanym za wybitne osiągnięcia pedagogiczne.

STAN WOJENNY

13 grudnia 1981 roku ogłoszono stan wojenny. Był to najtrudniejszy rok w pracy wychowawczej. Ferie zimowe przedłużono od 14.12.1981 do 4.01.1982 roku. Społeczność „Piątki” stanęła jednomyślnie po stronie opozycji demokratycznej, kolportując podziemne wydawnictwa, prasę z drugiego obiegu, znaczki i plakietki. Z inicjatywy uczniów wydawano podziemną gazetkę uczniów V LO „Verbum”.

UCZNIOWIE — OBYWATELE

1 maja 1982 roku dwóch czwartoklasistów aresztowano za udział w opozycyjnej wobec oficjalnych obchodów demonstracji  pierwszomajowej. Maturę zdali oni dopiero jesienią przed szkolną komisją — ważności tej zdawanej w więzieniu, pomimo starań dyrekcji szkoły, władze nie uznały. Podczas demonstracji władze komunistyczne aresztowały ucznia „Piątki”. Dyrektor szkoły i Rada Pedagogiczna nie posłuchali rozkazu władz — zamiast relegować go ze szkoły, zadecydowali jedynie o przeniesieniu go do równoległej klasy, dając tym samym ponownie wyraźny sygnał, po której stronie politycznej barykady staje społeczność szkolna.

NORMALNOŚĆ
W NIENORMALNYCH CZASACH

Wyrazem oporu przeciwko agresywnej polityce władzy były dla uczniów i nauczycieli „Piątki” ochrona i podtrzymywanie rytuałów życia szkolnego: nauka, wycieczki, studniówki, uroczystości szkolne. Systematycznie popularyzowano osiągnięcia naukowe i artystyczne uczniów w postaci prezentacji pod wspólnym tytułem „Co wiemy o nas” oraz „Twój sukces jest naszym sukcesem”, czy też wernisażu „Plastyka 1986/87 w V LO”. W latach 1983—1988 intensywnie rozwijały się koła przedmiotowe i koła zainteresowań, które skupiały aż 83,9% wszystkich uczniów. Wiosną 1987 roku podsumowano osiągnięcia w olimpiadach przedmiotowych — „Piątka” zajęła IV miejsce w kraju. Zawdzięczamy ten sukces 6 laureatom: 3 z literatury i języka polskiego, 2 z języka niemieckiego i 1 z geografii.

TEATR DEL SOLE

Niecodzienne wydarzenie miało miejsce dnia 1 października 1987 roku. W ramach VIII Festiwalu Teatru Otwartego w V Liceum Ogólnokształcącym gościł włoski Teatr Del Sole z Mediolanu. Uczniowie i nauczyciele mogli podziwiać włoskich artystów w spektaklu pt. Torodo, Torcicollo, Torcibudella.
Po przedstawieniu odbyło się spotkanie z aktorami, którzy na koniec złożyli swoje podpisy w księdze UNESCO.

KLUB ABSOLWENTA

Podczas IV Zjazdu Absolwentów z chęci utrzymania więzi i przeżywania radości wspólnych spotkań narodził się pomysł założenia Klubu Absolwentów. Jak mówią o sobie jego członkowie, Klub jest „organizacją gorących serc”. W 1986 roku absolwenci ufundowali nagrobek, zmarłej w 1981 roku profesor Wandzie Kamoli, a w 1997 roku nieśli wsparcie „naszej Funi”, czyli emerytowanej profesor Wandzie Fuchsie. 
Od 1984 roku Klub przyznaje nagrodę dla absolwenta, który w latach edukacji w „Piątce” odznaczył się wszechstronnością w nauce, odpowiedzialnością, chęcią niesienia pomocy potrzebującym, jednym słowem — służy wzorem kolejnym pokoleniom.

ABSOLWENCI W NOWYCH ROLACH

Dekada 1978—1988 zapoczątkowała trwający do dziś rozdział dziejów szkoły. Absolwenci z tego okresu po latach wracali w jej mury w roli nauczycieli. Swoją pracą dowodzą, że „Piątka” jest miejscem, z którym warto związać swoje losy:

  • Marzena Koziara — nauczycielka podstaw przedsiębiorczości, od 2011 roku wicedyrektor Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 5, a od 2019 roku Liceum Ogólnokształcącego nr 5,
  • Anna Kucharska — nauczycielka języka angielskiego, organizatorka międzynarodowych wymian uczniowskich, m.in. ERASMUS+ „Totalitarna przeszłość i demokratyczna teraźniejszość w Europie: lekcje dla naszej przyszłości”, 
  • Katarzyna Lisiecka — nauczycielka języka niemieckiego, współorganizatorka egzaminu Deutsches Sprachdiplom, córka i wnuczka nauczycielek „Piątki”,
  • Halina Sławomirska — nauczycielka biologii, opiekunka laureatów olimpiad i konkursów przedmiotowych z zakresu biologii i ochrony środowiska,
  • Karol Staśkiewicz — nauczyciel matematyki, innowacyjny dydaktyk, wybitny wychowawca klas dyplomacji europejskiej.

1988-1998

„PIĄTKOWE” NOWOŚCI

W listopadzie 1988 roku społeczność „Piątki” uroczyście świętowała jej 40-lecie. Szczególnym powodem do radości był fakt, że mimo niespokojnej sytuacji  politycznej i społecznej szkoła zdołała utrzymywać wysoki poziom nauczania i intelektualną niezależność.
W ramach obchodów jubileuszu bibliotece szkolnej nadano imię Wandy Kamoli — wieloletniej, zasłużonej nauczycielki języka polskiego. „Piątka” nadążała za zmianami cywilizacyjnymi — gdy tylko w Polsce pojawiły się komputery osobiste, w szkole utworzono pracownię komputerową.
 

OXFORD NA GROCHOWEJ

Zaszczytny tytuł szkoły stowarzyszonej UNESCO społeczność „Piątki” zawsze traktowała jako zobowiązanie do doskonalenia umiejętności językowych, nawiązywania i podtrzymywania kontaktów międzynarodowych oraz kształtowania postawy otwartości na świat. W tym celu organizowano wycieczki np. do Moskwy, Finlandii, Niemiec, oraz wymiany międzynarodowe ze szkołami w Danii, we Włoszech, Szwajcarii i Holandii. Uczniowie chętnie brali udział w Szkolnym Festiwalu Inscenizacji i Piosenek w Językach Obcych, konkursach recytatorskich w języku niemieckim i w języku francuskim oraz w Dniach Kultury Japońskiej.
W 1989 roku utworzono autorską klasę typu filologicznego,  kierunkowaną na kształcenie wiedzy o języku i literaturze polskiej oraz na intensywną naukę języków obcych. Społeczność „Piątki” ciężko pracowała na zaszczytne miano „Oxfordu na Grochowej”.

W NOWEJ POLSCE

Coraz mocniej czuć było powiew wiatru historii — w 1989 roku po raz ostatni nowo przyjęci uczniowie szkoły złożyli ślubowanie zawierające w rocie słowa „socjalistyczna Ojczyzna Polska Ludowa”. Uczniowie i grono pedagogiczne „Piątki” wkładali wiele wysiłku w to, by III Rzeczpospolita była krajem ludzi mądrych, o szerokich horyzontach poznawczych. Talenty uczniów i zaangażowanie nauczycieli zaowocowały w tym okresie:

  • powstaniem nowych klas autorskich:
    klasy turystyczno-krajoznawczej, a następnie klasy aktywności twórczej,
  • powołaniem do życia w lutym 1990 roku Klubu Uczniów Twórczych, którego gośćmi byli m.in. prof. Janusz Degler, prof. Marek Czapliński, prof. Jan Miodek,
  • organizacją międzyklasowych konkursów wyłaniających najlepszych polonistów, matematyków, fizyków i chemików,
  • owocnymi spotkaniami z przedstawicielami świata polityki: z premierem Tadeuszem Mazowieckim, Władysławem Frasyniukiem, Waldemarem Kuczyńskim, z prezydentem Wrocławia Bogdanem Zdrojewskim,
  • zawarciem umowy o współpracy z Uniwersytetem Wrocławskim, która otworzyła uczniom „Piątki” drzwi na sesje naukowe, wykłady i seminaria,
  • intensywnym ruchem wymian młodzieżowych, m.in. z Danią (Århus), Niemcami (Durmersheim i Waiblingen), Włochami i Francją,
  • obozami językowymi UNESCO (1995) i zacieśnieniem współpracy ze szkołami stowarzyszonymi UNESCO, w których rankingu „Piątka” zajęła III miejsce.
 

MIĘDZYNARODOWA „PIĄTKA”

Dekada 1988—1998 zaowocowała licznymi zmianami
w organizacji pracy szkoły. W marcu 1994 roku uroczyście pożegnano dyrektor Barbarę Josiak, która została powołana na stanowisko wicekuratora. Nowym dyrektorem została nauczycielka języka niemieckiego, prof. Grażyna Stachowiak, która zainicjowała dwa kluczowe dla historii „Piątki” procesy. Pierwszy to dołączenie do sieci  szkół realizujących program Matury Międzynarodowej — International Baccalaureate Diploma Programme (IB DP). W listopadzie 1996 roku Kuratorium wyraziło zgodę na otwarcie oddziału IB DP, a Wydział Oświaty Urzędu Miasta Wrocławia poparł wniosek o dofinansowanie inicjatywy Nie byłoby to możliwe bez pomocy pani Wicekurator Barbary Josiak, wcześniejszej dyrektorki V Liceum.  Drugi proces to młodzieżowa symulacja obrad Organizacji Narodów Zjednoczonych — WrocMUN, organizowana corocznie do tej pory.
Wsparciem finansowym i organizacyjnym służyły uczniom i nauczycielom nowo utworzone Rada Szkoły oraz Fundacja dla V Liceum Ogólnokształcącego
Planując przyszłość, społeczność „Piątki” nie zapominała o przeszłości, czego wyrazem były uroczyste obchody 45-lecia (1993) i 50-lecia szkoły (1998).

1998-2008

SZKOŁA Z KLASĄ — KLASY „PIĄTKI”

Przełom XX i XXI wieku był dla „Piątki” okresem wielu doniosłych zmian. W listopadzie 1998 roku szkołę podłączono do Internetu. Budynek przy Grochowej powiększył się dzięki zabudowaniu patio — stworzone w ten sposób sale lekcyjne mogły pomieścić coraz liczniejsze roczniki uczniów.
W 1999 roku miała miejsce pierwsza sesja maturalna programu IB-DP. Ku wielkiej radości nauczycieli najlepszym uzyskanym wynikiem było 45 pkt., czyli 100%.
W 2001 roku powstała klasa o profilu „dyplomacja europejska”. Jej celem było  wprowadzanie uczniów w świat polityki i dyplomacji na szczeblach od lokalnego do międzynarodowego. Służyło temu nauczanie przedmiotów autorskich, m.in. wstępu do nauk politycznych, elementów prawa międzynarodowego i protokołu dyplomatycznego, jak również rozliczne spotkania z ludźmi świata polityki i wizyty
w instytucjach państwowych.
2002 rok przyniósł kolejną innowację pedagogiczną — klasę pre-IB, której celem jest przygotowanie uczniów do programu Matury Międzynarodowej (IB) poprzez intensywną naukę języka angielskiego, nauczanie dwujęzyczne wybranych przedmiotów oraz zajęcia z metodologii badań naukowych.
W 2006 roku „Piątka” otworzyła podwoje dla młodszych uczniów: powstało Gimnazjum Dwujęzyczne nr 26, jedyna we Wrocławiu szkoła publiczna realizująca Middle Years Programme (IB-MYP), którego absolwenci  kontynuują naukę w programie Matury Międzynarodowej. Wraz z Gimnazjum
Dwujęzycznym nr 26 „Piątka” utworzyła Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 5.

LEGENDA „PIĄTKI”

W 2002 roku na emeryturę przeszła prof. Wanda Fuchsa. Jej odejście zamknęło ogromny rozdział historii szkoły — pani profesor uczyła w „Piątce” nieprzerwanie przez 48 lat. Jako nauczycielka kierowała się maksymą: „Aby ojczyznę pokochać, trzeba ją poznać”. Jej pasja dydaktyczna zaowocowała licznymi sukcesami młodzieży w olimpiadach i konkursach oraz wychowywaniem uczniów „Piątki” na krytycznie myślących, odpowiedzialnych obywateli.

Z TRADYCJĄ KU NOWOCZESNOŚCI

Społeczność „Piątki” śmiało podążała ku przyszłości, jednocześnie pielęgnując tradycję, czego wyrazem były obchody kolejnych jubileuszów szkoły: 50-lecia w 1998 roku, 55-lecia w 2003 roku oraz 60-lecia w roku 2008, których gośćmi były rodziny „Piątki”: uczniowie oraz ich rodzice i dziadkowie — absolwenci.

JARMARK JASIŃSKI

Rok 2001 stał się początkiem nowej tradycji szkolnej — organizacji dnia drzwi otwartych w formie „Jarmarku Jasińskiego”. Jeden wiosenny dzień każdego roku społeczność „Piątki” poświęca pokazaniu kandydatom tego, co w naszej szkole najlepsze. Sale szkolne zamieniają się
w „stragany”, na których  uczniowie prezentują m.in. doświadczenia fizyczne i chemiczne, organizują turnieje poetyckie i językowe, rozwiązują łamigłówki matematyczne oraz walczą o laury sportowe.

GOŚCIE W PROGACH „PIĄTKI”

Potwierdzeniem renomy szkoły były wizyty przedstawicieli władz. W 2004 roku na ogólnopolskim rozpoczęciu roku szkolnego społeczność „Piątki” miała zaszczyt gościć premiera Marka Belkę, byłych prezydentów Wrocławia: Bogdana Zdrojewskiego i Stanisława Huskowskiego, ministra edukacji narodowej i sportu Mirosława Sawickiego oraz kardynała Henryka Gulbinowicza.

NIE TYLKO OXFORD

„Piątka” jest Centrum Egzaminacyjnym DSD (Deutches Sprachdiplom). DSD II to najwyższy certyfikat językowy Republiki Federalnej Niemiec przyznawany obcokrajowcom, którego zdobycie otwiera drzwi na niemieckie uczelnie oraz umożliwia skorzystanie z bogatej oferty stypendialnej. Uczniowie „Piątki” przystąpili do egzaminu DSD po raz pierwszy w 1999 roku. Od 2008 roku dzięki inicjatywie „Szkoły: Partnerzy Przyszłości” „Piątka” jako centrum egzaminacyjne DSD należy do grona ponad tysiąca szkół objętych patronatem Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec. Dyplom DSD uzyskało do tej pory ponad 200 uczniów.

SZKOŁA ZAWSZE AKTYWNA

W 1999 roku „Piątka” przystąpiła do stowarzyszenia Szkół Aktywnych, skupiającego najznakomitsze szkoły w Polsce połączone ideą innowacyjności, odkrywania i wspierania talentów i stosowania najnowocześniejszych metod nauczania.

NASZA FUNDACJA

W 2007 roku założono Fundację dla Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 5 we Wrocławiu  działającą na rzecz modernizacji bazy szkolnej, propagowania wiedzy o szkole, a także rozwijania wśród młodzieży postawy aktywności na rzecz społeczeństwa obywatelskiego. Fundacja wspiera również uzdolnionych uczniów oddziałów międzynarodowych, dofinansowując inicjowane przez nich projekty edukacyjne,
a także fundując nagrody dla Najlepszego Absolwenta IB oraz Złote i Srebrne Odznaki IB za najlepsze wyniki matury międzynarodowej.

W 2007 roku władze Wrocławia podjęły decyzję o budowie nowego obiektu dla Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 5.

2008-2018

PRZEPROWADZKA

Budynek przy ul. Grochowej 13, choć darzony przez społeczność szkolną dużym sentymentem, nie był w stanie dłużej sprostać potrzebom uczniów i nauczycieli. Wieloletnie starania kolejnych dyrektorów „Piątki” zaczęły przynosić widoczne efekty w 2015 roku. W sierpniu Zarząd Inwestycji Miejskich we Wrocławiu rozstrzygnął przetarg na badania archeologiczno-antropologiczne przy ul. Jacka Kuronia 14.

Prace budowlane ruszyły w kwietniu 2016 roku. Liczący ponad 13 tys. m2 powierzchni użytkowej budynek zaprojektowali architekci z pracowni Maćków Pracownia Projektowa, a generalnym wykonawcą była spółka Mirbud ze Skierniewic.

We wrześniu 2017 roku, po wielu latach oczekiwania i szesnastu miesiącach budowy, dyrektor Mariola Kuźmicka-Mazurek i przedstawiciele władz miasta oficjalnie otworzyli nową siedzibę „Piątki” — szkoły godnej XXI wieku, oferującej uczniom 21 nowocześnie wyposażonych, odizolowanych od ulicznego hałasu sal lekcyjnych z pięknym widokiem na park, 9 laboratoriów, bibliotekę z przestronną czytelnią, boisko na dachu, salę gimnastyczną z rozkładanymi trybunami, ścianką wspinaczkową, siłownią, salą do tańca i bieżnią, profesjonalną salę konferencyjną, parking na 80 samochodów oraz strefy relaksu wewnątrz — na korytarzach, oraz na zewnątrz — w parku.

KAŻDEGO ROKU W „PIĄTCE”

ROZPOCZĘCIE ROKU SZKOLNEGO

Zgodnie z tradycją szkoły rozpoczęcie nowego roku połączone jest zawsze z ceremonią wręczenia legitymacji szkolnych uczniom klas pierwszych, którzy osiągnęli najwyższe wyniki egzaminu gimnazjalnego. Podczas uroczystości absolwenci programu IB Diploma Programme odbierają zaświadczenia maturalne. Swój sukces świętują również uczniowie odbierający certyfikaty językowe DSD I i DSD II.

DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ

W kalendarzu imprez i uroczystości  obchodzonych w naszej szkole nie może zabraknąć Dnia Edukacji Narodowej, upamiętniającego rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej. Jest to okazja do spotkania całej społeczności szkolnej — nauczycieli uczących i emerytowanych, uczniów oraz pracowników administracji.

ŚLUBOWANIE I BEANIA

Co roku jesienią obchodzimy wyjątkowe święto — Dzień Patrona Szkoły. W części oficjalnej uczniowie klas pierwszych składają ślubowanie na sztandar szkoły i tym samym zostają przyjęci w poczet społeczności uczniowskiej. Po zakończeniu części oficjalnej rozpoczynają się Beania.

Poprzez przygotowanie własnych programów artystycznych poszczególne klasy prezentują się nauczycielom i starszym kolegom. Chrztem bojowym dla pierwszaków jest również quiz wiedzy o szkole. Zwycięska klasa otrzymuje nagrodę w postaci dodatkowego dnia wycieczki oraz prawo organizacji Beaniów w kolejnym roku szkolnym.

NARODOWE ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI

Obchody rocznicy odzyskania niepodległości w naszej szkole uświetnia uroczysta akademia przygotowana przez jedną
z klas. Do ceremoniału należy wprowadzenie sztandaru oraz odśpiewanie pełnej wersji hymnu państwowego. Program artystyczny ma przypominać społeczności uczniowskiej historię walki o państwowość polską i upamiętniać jej bohaterów.

WROCŁAW MODEL UNITED NATIONS — WrocMUN

Konferencję WrocMUN organizują w listopadzie każdego roku, począwszy od roku 1994, uczniowie klas programu Matury Międzynarodowej. W młodzieżowej symulacji obrad Organizacji Narodów Zjednoczonych bierze udział 150 uczniów polskich
i europejskich liceów, debatujących przez 3 dni w języku angielskim nad współczesnymi problemami światowej polityki.

MARATON PISANIA LISTÓW AMNESTY INTERNATIONAL

W grudniu uczniowie „Piątki” w ramach obchodów Dni Praw Człowieka biorą udział w Maratonie Pisania Listów Amnesty International. Piszą odręczne listy w obronie kilkunastu osób lub grup osób, których prawa zostały złamane. Listy są następnie wysyłane do władz odpowiedzialnych za sytuację bohaterów Maratonu. Akcja co roku cieszy się ogromną popularnością — „Piątkowicze” w ciągu kilku godzin potrafią napisać nawet 1500 listów. Maratonowi towarzyszą warsztaty dotyczące praw człowieka i sposobów ich ochrony.

Największą radością uczestników jest wspólne przygotowywanie Tablicy Dobrych Wiadomości — informacji o bohaterach wcześniejszych edycji Maratonu, których sytuację udało się zmienić na lepsze.

AKCJA CHARYTATYWNA „PIĄTKA DLA…”

Okres przygotowań do Bożego Narodzenia jest w naszej szkole kulminacją całorocznych działań charytatywnych. W ramach akcji „Piątka dla…” uczniowie przez cały grudzień prowadzą zbiórki artykułów pierwszej potrzeby i prezentów bożonarodzeniowych dla tych, którym trudniej poczuć radość Świąt, m.in. dla podopiecznych Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w Jaszkotlu, Fundacji Ewy Błaszczyk Akogo?, Fundacji Na Ratunek Dzieciom z Chorobą Nowotworową
i Hospicjum dla Dzieci Dolnego Śląska „Formuła Dobra”.

JASEŁKA

Każdego roku, w ostatni dzień przed grudniową przerwą świąteczną, uczniowie jednej z klas prezentują przedstawienie inspirowane tradycyjnymi jasełkami. Inscenizacje nie tylko pozwalają poczuć atmosferę nadchodzących świąt, ale także zapoznać się z polskimi i zagranicznymi tradycjami bożonarodzeniowymi.

KONCERT NOWOROCZNY

Od 2012 roku w styczniu odbywa się Koncert Noworoczny, na który wszystkich przyjaciół „Piątki” zapraszają uzdolnieni uczniowie naszej szkoły. Młodzi wokaliści i instrumentaliści czarują tłumnie zgromadzonych widzów muzyką i nastrojem. Muzykują ciepło, lirycznie,
z poetycką wrażliwością i kabaretowym zacięciem.

STUDNIÓWKA

Tradycyjnie na 100 dni przed egzaminem dojrzałości uczniowie klas maturalnych spotykają się na swoim najważniejszym balu. Zgodnie ze zwyczajem tę wyjątkową noc rozpoczynają
w rytmie poloneza. Po nim ma miejsce huczna zabawa do białego rana. Uroczysta atmosfera balu pozwala trzecioklasistom wejść w okres intensywnej pracy utrwalania wiedzy przed egzaminem dojrzałości.

JARMARK JASIŃSKI

Jarmark Jasiński to Dzień Drzwi Otwartych szkoły. Rodzice kandydatów spotykają się z dyrektorem, a nasi przyszli uczniowie mają okazję poznać szkołę „od kuchni”. Zapraszamy ich na prezentacje profilów poszczególnych klas, lekcje otwarte, pokazy projektów i doświadczeń przyrodniczych, turnieje łamigłówek matematycznych, wystawy artystyczne, debaty, spektakle teatralne, konkursy wiedzy o języku oraz zawody sprawnościowe.

DZIEŃ SPORTU

Dzień Dziecka obchodzony jest w „Piątce” jako Dzień Sportu. Szkoła zamienia się w arenę, na której reprezentacje wszystkich klas rywalizują m.in. w siatkówce, koszykówce, piłce nożnej, tenisie stołowym i biegach, dopingowane przez pozostałych uczniów i nauczycieli. Zwycięzcy otrzymują nagrody ufundowane przez Radę Rodziców.

ZAKOŃCZENIE ROKU SZKOLNEGO

Trzecioklasiści kończą swoją przygodę w „Piątce” pod koniec kwietnia. Uroczystość ukończenia szkoły odbywa się tradycyjnie od lat w kinie Nowe Horyzonty. Uświetniają ją swoją obecnością przedstawiciele Rady Rodziców, Klubu Absolwentów oraz rodzice abiturientów.

Ostatnie spotkanie przed wakacjami społeczność „Piątki” poświęca wspominaniu i świętowaniu owoców całorocznej pracy. Najlepszym z najlepszych — laureatom olimpiad
i konkursów przedmiotowych oraz zdobywcom najwyższych wyników w nauce Pani Dyrektor wręcza nagrody.

Patron

Jakub Jasiński jest wciąż postacią, która rzadko przytaczana jest na lekcjach historii, a której życie, postaw i czyny są w najwyższym stopniu godne uznania i poszanowania.

 

Jakub Jasiński urodził się na terenie Wielkopolski w 1761 roku. Trudny okres dzieciństwa i młodości w będącej w kryzysie ojczyźnie młody Jakub poświęcił nauce i doskonaleniu swoich umiejętności.

Zaowocowało to przyjęciem go do elitarnej Szkoły Rycerskiej, którą ukończył jako inżynier wojskowy. To właśnie ten okres w jego życiu był dla niego niewątpliwie kluczowy. Studiując i nabierając nowych doświadczeń, Jasiński stał się zagorzałym patriotą, gotowym walczyć za swoją ojczyznę.

Doskonałe wyniki w nauce i nienaganne zachowanie sprawiły, że niedługo po skończonej nauce został wykładowcą przedmiotów wojskowych na warszawskich uczelniach. Jasiński odkrył w sobie także talent poetycki, czego owocem są powstałe spod jego pióra liryki patriotyczne.

Dynamicznie zmieniająca się sytuacja związana z obradami sejmu czteroletniego, która prowadziła do nieuchronnego podporządkowania się Rosji, Jasiński zdecydował się na powrót do armii.

Popierający działania Stronnictwa Patriotycznego młody wojskowy został wyznaczony przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do zorganizowania Korpusu Inżynierów Wielkiego Księstwa Litewskiego, którego został dowódcą. Wszelkie zasługi związane z wdrożeniem systemu szkolenia i unowocześnień do oddziału zostały docenione i przyniosły mu awans do stopnia pułkownika.

Nieuchronna wojna polsko – rosyjska, która wybuchła w 1792 roku zastała młodego pułkownika na Białorusi, gdzie dokonywał rozpoznania granicy z Rosją w celu ustalenia różnego rodzaju aspektów militarnych. Przez całą kampanię wojenną Jasiński służył jako szef inżynierii. Wielokrotnie podczas całej wojny podejmował słuszne decyzje militarne, także jako dowódca oddziałów, które uchroniły polskie oddziały przed zasadzkami i porażkami. Najważniejsze decyzje związane były jednak ze zorganizowaniem obrony Brześcia, której był głównym koordynatorem. Jako specjalista od fortyfikacji i umocnień doskonale przygotował miasto do ataku nieprzyjaciela. Zdecydowana przewaga Rosjan zmusiła jednak Polaków do opuszczenia miasta. Jasiński za swoje czyny przy obronie Brześcia został odznaczonym Krzyżem Kawalerskim Virtuti Militari.

Jakub Jasiński zasłynął także podczas Insurekcji Kościuszkowskiej, podczas której został wyznaczony do organizacji powstania w Wilnie. Jego pomysły okazały się słuszne, dzięki czemu powstanie zakończyło się pełnym sukcesem. Niedługo potem, Jasińskiemu przydzielono ważną funkcję generalnego komendanta siły zbrojnej narodowej Księstwa Litewskiego. Dzięki doskonałym umiejętnościom dowodzenia, oddziały Jasińskiego w walce pod Polanami, pomimo miażdżącej przewagi wroga zdołały odeprzeć nieprzyjaciela i oddalić niebezpieczeństwo od bronionego Wilna, za co awansowano go do stopnia generała.

W kolejnych dniach i miesiącach Jasiński skupił się na werbowaniu nowych ochotników do armii a także produkcji prochu. Wielokrotnie odznaczył się w następnych bitwach, a po bitwie pod Sołami złożył rezygnację.

“…Dalej Jasiński, młodzian piękny i posępny,
Obok Korsak, towarzysz jego nieodstępny,
Stoją na szańcach Pragi, na stosach Moskali,
Siekąc wrogów, a Praga już się wkoło pali
…”

(fragment I Księgi Pana Tadeusza
Adama Mickiewicza)

Podczas obrony Pragi w 1794 r. Jasińskiemu powierzono umocnienie północnego odcinka tj. od Wisły naprzeciw Żerania do pasma wydm między Białołęką a Targówkiem.
4 listopada wojska Suworowa przypuściły szturm Pragi. Zmasowany atak, mimo bezwzględności, nie oszczędzania jeńców i bezbronnej ludności przez wojska rosyjskie, został odparty. Za następnym szturmem Rosjanie wdarli się do szańców. Zajączek nakazał odwrót Jasińskiemu, ten jednak odpowiedział “Po co rozpaczać w tej chwili, kiedy nas tylu gotowych do walki. Hańba z bitwy uchodzić”. Pod naporem wroga Polacy zaczęli cofać się w kierunku Wisły. Gen. Jasiński nadal bronił pozycji Zwierzyńca. Swym uporem i męstwem podtrzymując wolę walki oddziałów litewskich. Walczył z męstwem i legł przebity bagnetem z szablą w stygnącej dłoni. Bastion Zwierzyńca padł ostatni. Do godziny dziewiątej wojska Suworowa zdobyły Pragę. Oznaczało to koniec Powstania Kościuszkowskiego.

Obok gen. Jakuba Jasińskiego padali najbliżsi jego towarzysze: Samuel Korsak, generał Paweł Grabowski, pułkownik Szymon Górski z synem, młody porucznik artylerii, pułkownik Walenty Kwaśniewski, pułkownik Feliks Grabowski, siedemnastoletni ochotnik Antoni Wisłocki i inni. Zginął cały pułk żydowski Berka Joselewicza oraz tłumny zastęp litewskiej młodzieży.

Ciało generała Jasińskiego uniesiono z pola bitwy i pochowano w ziemnej mogile na komionkowskim cmentarzu, tuż obok poległych towarzyszy. Wszystkim zatknięto drewniane krzyże, a tylko na grobie Jasińskiego około 1796 roku położono kamień kwadratowy z wyrytym napisem, ułożonym przez Rajmunda Korsaka: „Jakubowi Jasińskiemu poległemu dnia 4 listopada 1794 r. Niebo twym grobem, napis wieków podziwienie. Rodacy, schylcie czoło na jego wspomnienie”.

Chociaż te krzyże wraz z kamienną płytą Jasińskiego usunięte zostały z cmentarza po powstaniu w 1831 roku, to jednak bohaterstwo ich przeszło do historii.

Artykuł pochodzi ze strony: 
http://www.twoja-praga.pl/praga/ludzie/1088.html