Erasmus+ – podsumowanie mobilności wirtualnej

Tydzień mobilności wirtualnej za nami!
W dniach 15 – 18 lutego 2022r. uczniowie wraz z opiekunami czynnie uczestniczyli w działaniach projektu Erasmus+ przygotowanych przez Coleguil National CANTEMIR-VODA z Bukaresztu. Odbyły się:

  • pokazy prezentacji przygotowane przez wszystkie szkoły partnerskie
  • wirtualne wycieczki po Bukareszcie i okolicach
  • dyskusje uczniów i nauczycieli
  • wspólne prace projektowe: tworzenie plakatów i prezentacji na temat: Impact of totalitarian regimes on people’s individual life.

Prace projektowe pozwoliły zdobyć wiedzę i ciekawe doświadczenia o krajach partnerskich oraz rozwinęły umiejętności pracy w grupie i kompetencje cyfrowe uczestników.

Obecnie zaczynamy przygotowywać spotkanie, które ma odbyć się na terenie naszej szkoły w terminie: 04-08 kwietnia br.

Poniżej znajdziecie fotoreportaż oraz refleksje naszych uczniów!

Anna Kucharska


Podsumowanie i refleksje uczniów

Magdalena Kaczmarska

W pierwszym dniu projektu poznawaliśmy resztę uczestników programu Erasmus +. Na wstępie każdy miał powiedzieć kilka zdań o sobie, aby poznać się lepiej. Dzięki temu dowiedziałam się wielu ciekawostek o osobach, z którymi uczestniczyłam w programie (nie tylko tymi za granicy, ale także moimi rówieśnikami z Polski). Nie spodziewałam się, że tak wiele osób chce brać udział w takich projektach. Następnie wykonywaliśmy bardzo ciekawy quiz o Rumunii (który ja i moja koleżanka miałyśmy szansę wygrać – niestety podwinęła nam się noga na ostatnich trzech pytaniach…). Po quizie każdy kraj miał zaprezentować swoją szkołę i swoje miasto. Przyznam, że informacje zawarte w tych prezentacjach naprawdę skłoniły mnie do zobaczenia tego wszystkiego na własne oczy. Jeszcze nigdy nie dowiedziałam się tylu interesujących ciekawostek!


Jan Kalbarczyk

Zapisałem się na Erasmusa, ponieważ chciałem zobaczyć, jak wygląda codzienne życie osób w moich wieku. Chociaż nie udało się pojechać do Rumunii, materiały przygotowane przez tamtejszych uczniów dały mi ciekawy wgląd w to, jak się żyje w Bukareszcie.
Podobała mi się też praca w osobnych grupach i to, że jej członkowie nawiązali bliższe relacje.


Helena Rymwid-Mickiewicz

Zapisałam się na Erasmusa do Rumunii, gdyż bardzo spodobała mi się możliwość poznania innej kultury oraz spojrzenia osób z różnych państw na życie w reżimie totalitarnym. Choć z uwagi na sytuację pandemiczną nie udało się pojechać do Bukaresztu, wciąż dużo się nauczyłam.
Pierwszego dnia po rozpoczęciu projektu i przedstawieniu się, mieliśmy okazję wirtualnie zwiedzić Rumunię oraz poznać szkoły innych uczestników projektu. Kolejno oglądaliśmy filmy dotyczące reżimu totalitarnego we Włoszech, Grecji, Hiszpanii, Rumunii i Polsce, co uświadomiło mi, że pod pewnymi względami, każdy taki reżim jest do siebie podobny. Resztę dnia zwiedzaliśmy Bukareszt i jego najważniejsze zabytki, które zrobiły na mnie spore wrażenie.
Drugiego dnia rano wszyscy uczestnicy mieli możliwość wzięcia udziału w debacie na temat totalitaryzmu i demokracji w szkolnej klasie. Później tworzyliśmy w grupach prezentacje dotyczące wpływu reżimu na codzienne życie obywateli i to chyba właśnie ta część projektu zrobiła na mnie największe wrażenie: praca w tak zróżnicowanym narodowościowo zespole była bardzo ciekawym przeżyciem.
Trzeciego dnia prezentowaliśmy nasze dzieła i dowiedzieliśmy się wiele o poprzednich realizowanych projektach w ramach programu Erasmus +. Po ostatniej już debacie o demokracji poznaliśmy bliżej postać Nicolae Ceaușescu i muzykę z czasów jego rządów. Zwieńczeniem projektu była ewaluacja i podsumowanie naszych działań.


Piotr Waśków

16 lutego – środa

Pierwszego dnia wirtualnej mobilności w Rumunii, podczas otwarcia każdy uczestnik przedstawiał siebie oraz swoje zainteresowania. Obejrzeliśmy film o Rumunii i braliśmy udział w krótkim quizie. Następnie każda reprezentacja przedstawiała swoją szkołę i miasto. Tego dnia rumuńscy uczniowie, poprzez nagrane wcześniej filmy, oprowadzili nas po swojej stolicy – zwiedziliśmy bukareszteńską starówkę, Pałac Parlamentu (będący jedną z największych, najdroższych i najcięższych budowli świata) i Park Karola. Obejrzeliśmy również wywiady z osobami pamiętającymi czasy PRL-u, Socjalistycznej Republiki Rumunii, Benito Mussoliniego, Francisco Franco oraz Junty czarnych pułkowników w Grecji. Następie byliśmy w domu Ceausescu i pałacu władców Wołoszczyzny, Mogoșoaia, z początku XVIII wieku.

17 lutego – czwartek

Drugiego dnia projektu obejrzeliśmy mini-muzeum totalitaryzmu przygotowane przez uczniów szkoły w Rumunii, do którego zgromadzili pamiątki z czasów Ceausescu (gazety, dokumenty itd.). Następnie przeszliśmy do warsztatów, które były jedną z moich ulubionych części spotkania – debatowaliśmy nad demokracją w szkole i w klasie. Resztę dnia poświęciliśmy na przygotowanie prezentacji i plakatów na temat spotkania: Impact of totalitarian regimes on people’s individual life. Pracowaliśmy w zespołach składających się z uczniów każdego z państw. Moja grupa zajęła się zagadnieniem cenzury w czasach autorytaryzmu i totalitaryzmu.

18 lutego – piątek

Ostatni dzień rozpoczął się od pokazu wyników pracy uczniów: prezentacji i plakatów. Następnie kontynuowaliśmy dyskusję z poprzedniego dnia o demokratycznych wartościach i relacjach w klasie. Na zakończenie projektu posłuchaliśmy muzyki z czasów zmian społecznych w Rumunii – twórczości ruchu Cenaclul Flacăra, których sztuka przyciągała tysiące Rumunów w latach 70. i 80. XX wieku. Na koniec wypełniliśmy ankiety ewaluacyjne dotyczące programu i pożegnaliśmy się z zagranicznymi partnerami.

Wirtualny wyjazd podobał nam się, lecz uważam, że rzeczywiste spotkanie byłoby zdecydowanie bardziej wartościowe niż przez Zoom. Nikt nie ma chyba wątpliwości, że zwiedzanie zabytków stacjonarnie jest znacznie bardziej interesujące niż oglądanie o nich filmów. Moimi ulubionymi częściami programu były warsztaty o demokracji w klasie oraz wspólne przygotowywanie prezentacji. Czekamy z niecierpliwością na przyjazd delegacji do Polski i przygotowujemy się na spotkanie z nimi.